วันศุกร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

เกษตรพอเพียง ให้พอแพง1

คิดแบบ ซีพี
ทำแบบ ซีพี

ก้าวเดินให้ได้แบบซีพี

เริ่มที่ ท้องถิ่น ของท่านก่อน

สร้างตาม ความต้องการของชุมชน
อำนวยความสะดวกให้ชุมชน
องคิดดู ..แม้เราจะเกลียด ซีพี ขนาดไหน

แต่ชีวิตเราขาด ซีพีไม่ได้

ชาวนา ทำนา เอาแต่เม็ดข้าว นอกนั้น ทิ้งหมด

ปลาในนา หายไปไหน ฟางทิ้งทำไม ทั้งที่ ทำงานต่ออีกหน่อย มันก็คือปุ๋ย เอามาขายได้

ทำนา คือ ทำงาน ได้เงิน
เก็บฟางมาทำปุ๋ย คือทำงาน ได้เงิน เหมือนกัน
ปลาในนา คือทำงาน ได้เงิน เหมือนกัน

ถ้าซีพีคิด เขาจะไม่ทิ้งสิ่งพวกนี้ เศษหมู เป็ด ไก่ กลายมาเป็น อาหารสารพัดที่เราไปซื้อกิน

ขี้เป็นปุ๋ย อัดเม็ด ขนไก่ กลายเป็นอาหารสัตว์ ไม่มีของเหลือทิ้งใดๆ

แล้วเราละ เอาแต่เม็ดข้าว ไปขายราคาถูกๆ

ได้ข้างเปลือก โรงสีเล็กๆ ได้ข้าวสาร แกลบทำถ่าน ทำปุ๋ย รำปลาย เลี้ยงสัตว์ ฟางทำปุ๋ย
ปลา ทำปลาร้า ปลาเค็ม ขี้เกร็ด หัว ทำน้าปลา กากที่ได้ ทำปุ๋ยรวมกับฟาง

คิดครบวงจร แบบซีพี แบบนี้บะ ลองแค่ ที่สัก 5ไร่พอ
ทำแบบนี้ ยังจน อยู่ต่อไป

ก็ลาออกจากการเป็นคนเหอะ

ทุกวันนี้ลุงก็ทำแบบนี้ละ ถึงจะยังทำไม่ครบถ้วย แต่เป้าหมาย มันไปแบบนั้นละ

ถึงยังไง วันนี้ก็อยู่สะบาย กว่าแต่ก่อน

ยังไม่รวย แต่ ก็สะบายกว่าแต่ก่อนมาก ไม่ต้องกู้เพิ่ม แค่ทะยอย ใช้หนี้เก่าๆ ให้หมดเท่านั้น

ปีห้านี้ ก็ขยาย เพิ่มนิดหน่อยพอ จะมาเน้น เรื่อง ตลาดการจัดจำหน่าย โดยไม่ต้อง ยืมจมูก คนอื่นหายใจ

ลองคิดกันดูนะ อย่าทิ้งผลผลิตทุกอย่างที่ได้ นำกลับมาใช้ประโยชน์ ให้ได้

มันเป็นเงินได้ทุกอย่าง

แค่น้ำปลา....บ้านลุงไม่เคยซื้อกินนะ ทำเองมา 3-40ปีแล้ว ทำใส่โอ่งมังกร ไว้เลย หลายๆโอ่ง

หน้าน้ำ ปลาถูกจะตาย